Ένα ποίημα με νόημα από τον Γιάννη Αγγελάκα από το βιβλίο "Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε".
Άγνωστη Χ
Με σκαλίζεις σαν ξερό χωράφι
Κι ό,τι σάπιο και άχρηστο βρίσκεις το αγαπάς
Το χρυσάφι μου το πετάς στα σκουπίδια
Αναλογίζομαι την ώρα που θα φεύγεις
Νομίζοντας πως πήρες ό,τι ήθελες να πάρεις
Δίχως ποτέ να σου περάσει απ' το μυαλό
Πώς πήρες ό,τι σου άξιζε να πάρεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου