Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Σχεδία Ονείρων


(Η συμμετοχή μου στο διαγωνισμό)

Στη νεκρή πόλη αρχίζει να σουρουπώνει. Το βλέμμα μου πέφτει στον άστεγο της διπλανής γωνιάς. Ανάμεσα σ’ ένα ετοιμόρροπο χαρτόκουτο και μια προσεκτικά διπλωμένη κουβέρτα διακρίνω μια στοίβα από βιβλία. Εκείνος με αντιλαμβάνεται και μου χαμογελάει.
«Είναι η σχεδία μου στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της ζωής».  
Βγάζω από τη τσάντα μου ένα βιβλίο και του το δίνω. Πάντα έχω ένα μαζί μου για να διαβάζω στο μετρό. Τα μάτια του λάμπουν από ευγνωμοσύνη. Με ευχαριστεί με μια κίνηση του χεριού του. Τον χαιρετώ και συνεχίζω το δρόμο μου. Σκέφτομαι ότι όλοι έχουμε τη δική μας σχεδία ονείρων στη ζωή. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου